Fantasie- en volksverhalen vormen een vaak terugkerende inspiratiebron binnen het werk van Daniek Dijkstra. Laag voor laag creëert ze veelal zelfportretten van found footage evenals eigen foto's om de kijker een blik in haar parallelle universum te geven. Emoties uit de echte wereld, zoals angst, verlangen, verduistering, maar ook geluk zijn haar uitgangspunt om nieuw werk te maken. Ze maakt de grens tussen droom en nachtmerrie haar werkgebied door het opbouwen van een verhaal dat moet worden samengesteld in de gedachte van de kijker.